دستگیری محمد مالجو و دین اخلاقی آذربایجانیها نسبت به نویسنده ی کتاب “کوچ در پی کار و نان”
Seif Seydavali
در گزارش‌ها آمده است که خانمها مهسا اسداله نژاد و شیرین کریمی همراه با آقایان پرویز صداقت، رسول قنبری و محمد مالجو دستگیر و به دادگاه‌های ضد انقلاب احضار شده اند.
قصد اعتراض به این بیداد را ندارم. اعتراض به رژیمی که بعد از چهل و هفت سال از تامین آب و برق مملکتی نود و دو میلیونی عاجز شده و برای سرپوش گذاشتن به بی عرضه‌گی، دزدیها، اختلاسها، نابودی و غارت منابع ملی و فقر و فاقه میلیونی انسان ایرانی به دستگیری چند نفر نویسنده و پژوهشگر اقدام می نماید، معنائی ندارد.
رژیمی که بعد از چهل و هفت سال هنوز هم پایه های حاکمیت اش چنان لرزان است که از قلم و اندیشه ی چند نویسنده و پژوهشگر می ترسد، زبون تر و پست تر از آن است که به رعایت حقوق بشر و حقوق زندانی سیاسی فراخوانده شود.
تفو بر حاکمین دزد و جانی اسلامی و همه ی جناحهایشان!…
خطاب من در اینجا به آذربایجانیهائی است که نسبت به زندانی شدن نویسنده و پژوهشگری چون محمد مالجو می توانند بی تفاوت باشند!…
محمد مالجو با نوشتن کتاب “کوچ در پی کار و نان – فاعلیت منفعلانه ی مستمندان آذربایجان از ۱۳۲۷ تا ۱۳۲۹ خورشیدی” بخشی از تاریخ معاصر نانوشته ی آذربایجانیها و طومار تمام‌نشدنی سرکوب “تهران” در این دیار را به رشته ی تحریر در آورده است.
بعد از سرکوب حکومت ملی آذربایجان و برافراشتن چوبه های دار در شهرها، قصبات و دهات آذربایجان توسط اردوی اعزامی از “تهران”، بازماندگان آن قتلعام سرنوشت بهتری از کشته شدگان نداشتند.
محمد مالجو این سیه روزی آذربایجانیها را به رشته ی تحریر در آورده است.
موقعی که خیل نویسندگان، پژوهشگران و روزنامه‌نویسان شوونیست، ایرانشهری و فاشیست ضد آذربایجان با دروغ ها و سیاه نمائی هایشان لشگرکشی تهران به آذربایجان در سال ۱۳۲۵ شمسی را روز نجات آذربایجان می نامند، محمد مالجو با اشاره به نتایج این سرکوب هولناک – که با از بین بردن اقتصاد و کشاورزی آذربایجان باعث قحطی و فقر و فاقه عمومی شد- از زبان یکی از اهالی آذربایجان می نویسد:
“دیگر تاب دیدن مناظر جان خراش و روح کش این دهاتیها را نداریم که هر روزه با مناظر فجیعی در معبر عام نشسته و دست تکدی به سوی این و آن دراز کرده و ناموس خواهران و دختران دهاتی در معرض خرید و فروش قرار گرفته … آنها هم البته فرزندان این آب و خاک اند و در این مملکت حق حیات دارند.”
آذربایجانیها نسبت به نویسنده ای مثل محمد مالجو، دینی اخلاقی دارند و نباید نسبت به بیداد رفته بر او و خانواده اش بی تفاوت بمانند.
Comments are closed.