ارمنستان طوری شیپور صلح را بدست گرفته گو اینکه آنها جانیان و اشغالگران ده ها شهر و روستاها آزربایجان نبود و بیش از پنجاه هزار نفر و یک ونیم میلیون نفر را آواره نکردند، وشهرها وروستاها را ویران نکردند.
ارامنه درطول تاریخ در دوران عثمانی، در فاجعه جلیلوق ها و در قفقاز همیشه دستشان به خون تورک آغشته بوده است. جالب این است که پاشینیان از یک سوادعای صلح طلبی دارد ولی ماه گذشته تسلیحات غرب وفرانسه توسط ایران تحویل ارمنستان شد ،در همین سال قراداد نظامی با هندوستان وایران بستند وتعداد قابل توجهی از سلاح های سنگین تحویل گرفتند، هنوز گروه مینسک که ۲۷ سال تداوم اشغالگری را نهادینه کرد توسط ارمنستان لغو نشده است.
هنوز ادعای خاک از آزربایجان و تورکیه از قانون اساسی حذف نشده است، و اخیرا حتی بحث حضور نیروهای ایران در زنگه زور مطرح می شود.
تاریخ درسهای تلخ و آموزنده ای دارد،از جانیان انتظار وفاداری و تعهدمداری حماقت محض است.
زمانی که هیتلر نیروهای خود را به مرز لهستان فرستاد، فرانسوی ها وانگلیسی ها حساس شدند و نگران ولی هیتلر یک سخنرانی آتشین در اینکه آلمان هیچوقت اشتباه گذشته را تکرار نکرده و وارد جنگ نخواهد شد اروپایی ها را به خواب برد، وقتی اروپایی ها فردا از خواب بیدار شدند متوجه شدند هیتلر یک شبه لهستان را اشغال کرده است.
به دشمن هیچوقت نباید اعتماد کرد. ضمن اینکه هنوز هم روسیه،فرانسه،غرب،ایران و…..موافق صلح نیستند ودر درون ارمنستان داشناک ها هنوز هم بر طبل جنگ می کوبند. اگر پاشینیان واقعیت شکست را پذیرفته بود در طول چند سال حداقل به نعهد خود در خصوص بازکردن کوریدور زنگه زور اقدام می کرد نه اینکه غرب را وارد منطقه کند
facebook
Comments are closed.