اهالی روستاهای اطراف معدن سونگون به دلیل عدم وجود امکانات اولیه مجبور به کوچ اجباری به دیگر شهرها شدهاند. در نتیجه بیکاری در شهرها نیز بسیاری از این روستاییان آواره گشته و دوباره به روستاهای خود بازگشته اند اما مسئولان ایران از ارائه امکانات اولیه مانند راه ارتباطی و برق به این روستاییان آزربایجان خودداری می کنند.
مسئولان می گویند: «این روستاها به عنوان “خالی از سکنه” ثبت شده به همین دلیل دولت از ارائه خدمات به آنها معذور است.»
حکومت ایران از یک طرف معدن سونگون را به تاراج می برد و از طرف دیگر با عدم فراهم کردن امکانات ابتدایی در منطقه، هزاران نفر از اهالی روستاهای قوردلار، اردشیر، بنهکاغی، دونگاح را مجبور به کوچ اجباری می کند تا با خیال آسوده تری بتواند منابع عظیم منطقه را غارت نماید.
«مس سونگون» ورزقان بزرگترین معدن مس خاورمیانه است. در نتیجه سیاست های تبعیض آمیز حکومت ایران، مردم آزربایجان جنوبی سودی از این معدن نمی برند و با انتقال خام مواد معدنی آن به کرمان، سود این معدن عظیم به جیب مردم فارس این مناطق سرازیر می شود و مردم تورک منطقه نیز با فقر، بیکاری و مهاجرت دست به گریبانند.
در مهرماه ۹۹ پورمحمدی، استاندار آزربایجان شرقی در گفتگو با خبرگزاری فارس با اشاره به اینکه از درآمد سالانه ۱۲هزار میلیاردی شرکت مسسونگون حتی ۱۰ درصد هم نصیب استان نمیشود گفت آزربایجان شرقی حتی از درآمدهای مالیاتی مس سونگون ورزقان هم بهرهمند نمی شود و چون شرکت مس در کرمان ثبت شده، مالیات مس سونگون هم در کرمان پرداخت می شود.
گوناز تی وی
Comments are closed.