Artıq iki həftəyə yaxındır ki, İran coğrafiyasında genişmiqyaslı ümummilli etirazları izləyirik. Bu iki həftə ərzində cəmiyyətdə baş verən proseslər, şüarlar və spektrlər açıq şəkildə göstərdi ki, bu qədər geniş coğrafi əraziyə malik bu etirazların növü, üslubu və tələbləri əvvəlki aksiyalardan fərqlidir və bu dəfəki aksiyaların liderləri qadınlar və gənclərdir. Gecə və yerli mərkəzli etirazlar inkişaf etməkdədir. Bu arada Azərbaycan bu mübarizədə öz əziz övladlarını, xüsusən də Nəcəfi hadisəsini təqdim etməklə azadlıq mücahidlərinin mübarizəsinə daha yüksək məna verdi.
Camaat artıq bezib. Gənclər və xüsusilə bu ölkədə, bu siyasi sistemdə özlərinə gələcək görməyən aparıcı qızlar və qadınlar etiraz səsini ucaldıblar. Onlar son iki həftə ərzində bu etirazlar üçün böyük qurbanlar veriblər. İki misal: İrşad patrul (əxlaq polisi) zabitlərinin işgəncələri ilə öldürülən və son etirazların qığılcımına çevrilən Məhsa Əmini məsələsi; Küçə etirazlarında hərbi polis agentlərinin döyüş güllələri ilə öldürülən Nəcəfi məsələsi. Bu etirazların saysız-hesabsız digər qurbanları hakim rejimə qarşı ictimai etirazlara yol açıblar.
Artıq hamıya, bütün dünya ictimaiyyətinə məlumdur ki, İslam Respublikasının Vilayəti-Fəqih və hökumət aparatının yaratdığı diktatura qırx il ərzində ölkədəki bütün demokratik və azadlıqsevər tələblərə işgəncə, zor tətbiq etmək və edamlarla cavab vermişdir. Belə ki, son zamanlar sıravi işçilərdən tutmuş müəllimlərə və təqaüdçülərə qədər, onları birləşdirən həmkarlar ittifaqının maaşların, təqaüdlərin artırılması, iş şəraitinin yaxşılaşdırılması və bahalığın aradan qaldırılması tələblərinə qarşı diktatura rejimi yalnız dəyənəklər, gözyaşardıcı qaz, həbslər, işdən çıxarılma və iş yerlərinin möhürlənməsi ilə cavab verdi. Din xadimləri, mühafizəçilər, kəşfiyyatçılar və təbliğatçılardan fərqli olaraq qadınlar, universitet professorları, sənətçilər, müəllimlər və işçilər ən aşağı iqtisadi və sosial təbəqələr sırasında dayanmışlar.
Artıq bütün ölkə əhalisi başa düşür ki, hər hansı milli, dini, sinfi, ayrı-seçkilik və bu kimi hallardan uzaq azad və demokratik cəmiyyət qurmaq üçün universitet tələbələri və həmkarlar ittifaqlarının etirazlarını və tətillərini davam etdirmək üçün ümummilli həmrəyliyə ehtiyac vardır. Əks halda bu antimilli və antidemokratik molla rejiminin ömrü uzanacaq və ölkə vətəndaşlarının maddi və mənəvi sərvəti getdikcə daha çox talan olunacaqdır.
İndi artıq ölkə vətəndaşlarının orta əsr rejimi olan İslam Respublikası ilə hesablaşma vaxtı çatıb. İslam Respublikasının devrilməsi üçün keçirilən kütləvi etirazlar hər gün daha da genişlənir. Çox aydındır ki, ölkənin bütün əyalət, şəhər və kəndlərində meydan etirazlarının yayılması rejimin repressiya gücünü və daha çox onun repressiyalar üçün manevr etmək qabiliyyətini əlindən alıb. İndi biz tarixin məhz belə bir məqamında və daha doğrusu, tarixin belə günlərində, həftələrində yaşayırıq. Hər kəsin bu etirazlarda iştirak etməsi və onun əhatə dairəsini genişləndirməsi bu avtokratik və mürtəce rejimin rekordunu qıra, daha yaxşı həyat perspektivi yarada bilər.
Bununla da, biz Azərbaycanın vətəndaş və siyasi təşkilatları İrandakı digər vətəndaş və siyasi təşkilatlarla birlikdə soydaşlarımızdan xahiş edirik ki, 9 Mehr (1 oktyabr 2022), şənbə gününü Azərbaycan şəhərlərində yığcam yürüşlər və bütün gücümüzlə ictimai etiraz gününə çevirsinlər. Astaradan tutmuş Həmədana və İranın digər şəhərlərinə qədər bütün bölgə türkləri rejimə qarşı xalq etirazına qoşulsunlar.
Eyni zamanda, biz fəhlələrin, müəllimlərin, marketoloqların və digər zəhmətkeşlərin tətillərini indiki şəraitdə xalq mübarizəsinin irəliləməsi üçün həlledici qüvvə hesab edir, onları tətilə, ictimai etiraza dəvət edirik.
İmzalayan təşkilatlar:
– Təbriz Tədris Mərkəzi
– Azərbaycan Demokratik Birliyi – “Birlik”
– Azərbaycanın Milli Müqavimət Təşkilatı
– Azərbaycan Tələbə Hərəkatı – AZOH
– Güney Azərbaycan Demokrat Partiyası
– Azərbaycan Mərkəzi Partiyası
8 Mehr 1401/30 sentyabr 2022
Şərhlər bağlıdır.